گاهی اوقات سنگ های بزاقی (تراکم طبیعی مواد معدنی مختلف در بزاق) مسیر جریان بزاق را سد می‌کنند. بسیاری از داروها هم مشکوک به تحت تأثیر قرار دادن بزاق هستند، از جمله: ضد افسردگی ها، آنتی هیستامین ها، آنتی سایکوتیک ها، آرام بخش ها، بی حس کننده ها، داروهای کاهش فشار خون، متیل دوپا (درمان بیماری پارکینسون)، مدررها، و... . برخی شیمی درمانی ها یا رادیوتراپی ها برای درمان سرطان سر یا گردن نیز می‌توانند کمابیش چنین عوارض جانبی را با خود به همراه داشته باشند.
به یاد می‌آوریم که بزاق در هضم مواد خوراکی سهیم است. ضمناً هر گونه کاهش بزاقی می‌تواند از بین رفتن باقی مانده های مواد غذایی را تحت تأثیر قرار دهد و همین شرایط می‌تواند باعث پوسیدگی دندان ها خصوصاً پوسیدگی تاج دندان و عفونت های دهانی بشود. خشکی دهان می‌تواند مشکلاتی برای صحبت کردن ایجاد کند.
دربارۀ این مشکل با پزشک و یا دندانپزشک تان صحبت کنید تا علت (بیماری، داروها و...) را بیابد. به خاطر داشته باشید که معاینۀ غدد بزاقی ممکن است منجر به تشخیص تورم و انسداد کانال بزاقی یا انسدادهای تابع آن بشود.
نوشیدن بیشتر زمانی که زیاد صحبت می‌کنید.
نوشیدنی ها و خوراکی های کم کنندۀ آب مانند: قهوه، الکل، ادویه جات، غذاهای شور و... اجتناب کنید.
یک دستگاه بخور در اتاق تان قرار دهید.
آدامس (بدون قند) بجوید و یا آب نبات بمکید تا بزاق تان تحریک شود.
در تمام موارد، رعایت اصول بهداشت دهان و دندان (مسواک زدن بعد از هر وعدۀ غذایی، استفاده از نخ دندان و...) و مراجعۀ منظم به دندانپزشک تان و حتی مراجعۀ فوری در صورت بروز کوچک ترین مشکل دهانی دندانی، ضروری است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند